Ze względu na wzrost liczby bankructw coraz większe znaczenie odgrywa poprawne oszacowanie ryzyka kredytowego. W literaturze istnieje wiele różnych modeli oceny ryzyka kredytowego m.in. modele strukturalne pierwszej i drugiej generacji, modele intensywności czy modele zredukowane. Jednakże wszystkie te modele wiążą się z pewnymi ograniczeniami i ich zastosowanie jest często ograniczone do pewnej grupy podmiotów.

W artykule podjęto próbę zaimplementowania w realiach polskiej gospodarki trzech nowych modeli oceny ryzyka kredytowego i porównania otrzymanych prawdopodobieństw niewypłacalności (probability of default – PD) wyników pomiędzy modelami. Pierwszy z nich to jeden z najszerzej stosowanych w praktyce modeli – model MKMV – który opiera się na oryginalnym modelu Mertona wyceny opcji. Drugi model to modyfikacja modelu MKMV zaproponowana przez Byström’a, która przy przyjęciu określonych założeń znacznie upraszcza sposób szacowania prawdopodobieństwa niewypłacalności stosując do jego szacowania tylko zmienne bezpośrednio obserwowalne. Jednym z elementów, który nie został w oryginalnym modelu Mertona dogłębnie zbadany to rola jaką model ten odgrywa w określaniu implikowanej zmienności kapitału własnego oraz jej skośności. W ramach ideologii Mertona opcja wystawiona na wartość kapitału własnego firmy, która wygasa zanim dług osiągnie moment zapadalności jest opcją złożoną – opcją na Europejską opcją kupna (European call option). Aby oszacować wartość obu opcji możemy skorzystać z modelu zaproponowanego przez Geske, który jest trzecim badanym modelem.

W badaniu uwzględniono spółki z branży budowlanej, które były notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 1997–2006. Wybór branży budowlanej jest podyktowany faktem, że w badanym okresie występowało wysokie zróżnicowanie kondycji ekonomiczno-finansowej spółek, wśród których jedenaście ogłosiło upadłość lub wszczęło postępowanie układowe z wierzycielami. Porównanie osiągniętych wyników pozwoli w znacznym stopniu określić przydatność zaprezentowanych modeli, które powstały w oparciu o w realiach polskiego rynku.

Literatura:

1. Byström H. (2004): A Flexible Way of Modelling Default Risk, http://www.business.uts.edu.au/qfrc/research/research_papers/rp112.pdf

2. Gątarek D., Maksymiuk R., Krysiak M., Witkowski Ł., Nowoczesne metody zarządzania ryzykiem finansowym, WIG-Press, Warszawa 2001

3. Hull J., Nelken I., White A. (2004): Merton’s Model, Credit Risk and Volatility Skew, working paper

4. Saunders A., Metody pomiaru ryzyka kredytowego, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2001

• Legal notice:
  

  Copyright (c) Pielaszek Research, all rights reserved.
  The above materials, including auxiliary resources, are subject to Publisher's copyright and the Author(s) intellectual rights. Without limiting Author(s) rights under respective Copyright Transfer Agreement, no part of the above documents may be reproduced without the express written permission of Pielaszek Research, the Publisher. Express permission from the Author(s) is required to use the above materials for academic purposes, such as lectures or scientific presentations.
  In every case, proper references including Author(s) name(s) and URL of this webpage: https://science24.com/paper/10640 must be provided.

1. Wrażliwość modelu MKMV ze względu na metodę estymacji wzrostu wartości aktywów
2. Zdolności dyskryminacyjne wskaźników finansowych w ocenie kondycji finansowej podmiotów gospodarczych