Search for content and authors
 

Debata: Profilaktyka powikłań w czasie stosowania NLPZ. Głos za zmianą NLPZ na inhibitory COX-2

Jarosław Reguła 

Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, Klinika Gastroenterologii, Roentgena 5, Warszawa 02-781, Poland

Abstract

U osób stosujących przewlekle niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), u których stwierdza się którykolwiek z ważnych czynników ryzyka wystąpienia groźnych dla życia powikłań powinny być podjęte kroki prewencyjne. Głównymi czynnikami ryzyka wystąpienia powikłań są: wiek powyżej 65 lat, choroba wrzodowa w wywiadzie, powikłanie choroby wrzodowej w wywiadzie, równoczesne stosowanie leków przeciwkrzepliwych, równoczesne stosowanie kortykosteroidów, równoczesne stosowanie aspiryny (w dawkach kardioprotekcyjnych).
W niniejszej prezentacji zawarto argumenty za stosowaniem prewencji polegającej na rezygnacji ze stosowania klasycznego NLPZ i zastąpienie go inhibitorem COX-2. Inhibitory COX-2 (koksyby) to nowoczesna grupa leków, które wybiórczo blokują w komórkach organizmu jedynie cyklooksygenazę 2 bez blokowania cyklooksygenazy 1 - czyli izoenzymu, którego blokada odpowiedzialna jest za powikłania gastrologiczne niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Za wyborem tego sposobu prewencji przemawia kilka argumentów. Najważniejszym z nich jest to, że skuteczność tego sposobu w zmniejszaniu ryzyka powikłań gastroenterologicznych udowodniono w bardzo dużych badaniach klinicznych z udziałem ponad 8000 chorych, w których ocenianym punktem końcowym było wystąpienie powikłania. Częstość powikłań w tych badaniach zmniejszała się o około 50%. Drugim bardzo ważnym argumentem za wyborem tej opcji jest świadomość, że inhibitory COX-2 zapobiegają nie tylko powikłaniom ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego ale także (niedocenianym dotychczas, a jak się okazuje istotnym klinicznie) powikłaniom ze strony jelita cienkiego i grubego. Trzecim argumentem za uwzględnieniem koksybów wśród metod prewencji powikłań jest to, że w wybranych grupach chorych z wyjątkowo dużym ryzykiem powikłania lub gdy u jednego chorego występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka proponowanych sposobem postępowania jest stosowanie kombinacji koksybów i inhibitorów pompy protonowej. Wynika to z faktu, że ochrona za pomocą samych koksybów lub samych inhibitorów pompy protonowej (przy jednoczesnym stosowaniu NLPZ) może być niewystarczająca. Do grupy chorych, u których istnieją wskazania do takiej „podwójnej" prewencji należą: chorzy z powikłaniem choroby wrzodowej w przeszłości, u których konieczne jest stosowanie aspiryny oraz chorzy stosujący aspirynę i jednocześnie steroidy lub leki przeciwkrzepliwe.

 

Legal notice
  • Legal notice:
 

Related papers

Presentation: invited oral at XI Kongres PTG-E, Sesja tematyczna 9., by Jarosław Reguła
See On-line Journal of XI Kongres PTG-E

Submitted: 2004-05-08 21:27
Revised:   2009-06-08 12:55